Парадак рэцэнзавання артыкулаў
1. Адказны сакратар рэдкалегіі сумесна з вядучым спецыялістам тэхнічнага камітэта рэгіструе паступіўшыя ў рэдакцыю рукапісы артыкулаў, на працягу 5 дзён ажыццяўляе іх першасную экспертызу і перадае рукапісы, якія атрымалі станоўчыя заключэнні па выніках першаснай экспертызы, галоўнаму рэдактару, а рукапісы, якія атрымалі адмоўныя заключэнні – вяртае аўтарам з неабходнымі тлумачэннямі.
2. Пры правядзенні пярвічнай экспертызы адказным сакратаром ацэньваецца:
- адпаведнасць артыкула тэматычным кірункам часопіса;
- адпаведнасць патрабаванням да структуры, афармленню і прадстаўленню артыкулаў, якія публікуюцца ў часопісе;
- працэнт арыгінальнасці і наяўнасць навукова некарэктнага запазычання (выкарыстання вынікаў, якія належаць іншым асобам, без спасылак на аўтара і крыніцу).
3. Галоўны рэдактар сумесна з адказным сакратаром і рэдактарамі тэматычных напрамкаў арганізуе экспертызу артыкулаў, назначае двух рэцэнзентаў і перадае ім рукапісы артыкулаў праз вядучага спецыяліста тэхнічнага камітэта.
4. Рэцэнзентамі выступаюць спецыялісты па праблематыцы артыкула, якія маюць вучоныя ступені кандыдата або доктара навук. Аўтары маюць права пазначыць у суправаджальным лісце імёны тых спецыялістаў, каму, на іх думку, не трэба накіроўваць рукапіс на рэцэнзію ў сувязі з магчымым, як правіла, прафесійным, канфліктам інтарэсаў. Дадзеная інфармацыя з'яўляецца строга канфідэнцыйнай і прымаецца да ўвагі рэдакцыяй пры арганізацыі рэцэнзавання.
5. Рэцэнзаванне праводзіцца канфідэнцыйна. На рэцэнзаванне артыкул падаецца без указання прозвішчаў аўтараў.
6. Рэцэнзія, якая прадстаўляецца ў рэдакцыйную калегію, павінна:
- раскрываць узровень аналізу крыніц, актуальнасць, значнасць, навукова-тэарэтычную, метадалагічную і практычную каштоўнасць навуковага артыкула;
- змяшчаць ацэнку прадстаўленых у артыкуле навуковых вынікаў і іх дакладнасць, абгрунтаванасць высноў, адпаведнасць патрабаванням па афармленні;
- змяшчаць абгрунтаванае заключэнне па артыкуле з высновай аб магчымасці (немагчымасці) яе публікацыі або неабходнасці дапрацоўкі.
Рэцэнзія падпісваецца рэцэнзентам і завяраецца пячаткай арганізацыі, у якой ён працуе, ва ўстаноўленым парадку.
7. Рэцэнзент ажыццяўляе экспертызу навуковага зместу і якасці афармлення артыкула на працягу 10 дзён, пасля чаго вяртае ўсе матэрыялы разам з падрыхтаванай рэцэнзіяй адказнаму сакратару праз вядучага спецыяліста тэхнічнага камітэта. Высланая па электроннай пошце рэцэнзія абавязкова дапаўняецца яе арыгіналам у надрукаваным выглядзе.
8. Адказны сакратар сумесна з вядучым спецыялістам тэхнічнага камітэта рэгіструе рэцэнзіі і накіроўвае іх разам з рукапісамі артыкулаў рэдактару адпаведнага тэматычнага накіравання.
9. Тэматычныя рэдакцыі на сваіх пасяджэннях ажыццяўляюць далейшую экспертызу артыкулаў з улікам атрыманых рэцэнзій, пасля чаго даюць заключэнне аб мэтазгоднасці публікацыі артыкула ў часопісе. Тэматычная рэдакцыя можа запытаць у аўтараў неабходныя тлумачэнні (напрыклад, аўтарскую даведку на заўвагі рэцэнзента) і адкласці разгляд артыкула да атрымання адказу.
10. Рашэнне аб публікацыі артыкула, неабходнасці яго дапрацоўкі або дадатковага рэцэнзавання, а таксама аб адмове ў публікацыі прымаецца на пасяджэнні рэдкалегіі пасля яе прадстаўлення рэдактарам тэматычнага накіравання.
11. Адхіленыя рэдкалегіяй рукапісы артыкулаў аўтарам не вяртаюцца.
12. У выпадку неабходнасці дапрацоўкі рукапісу артыкула, аўтарам перадаюцца адпаведныя рэцэнзіі. Аўтары не пазней за 14 дзён уносяць у рукапіс неабходныя праўкі, складаюць аўтарскую даведку аб устараненні заўваг рэцэнзента (у якой яны абгрунтоўваюць устараненне (не ўстараненне) заўваг) і перадаюць у рэдакцыю выпраўлены варыянт рукапісу з названай аўтарскай даведкай. Пасля гэтага выпраўлены рукапіс артыкула разам з аўтарскай даведкай зноў накіроўваецца рэцэнзенту, які ўказаў на неабходнасць дапрацоўкі рукапісу, для паўторнага рэцэнзавання.
13. Рэдакцыя пакідае за сабой права праводзіць рэдакцыйныя змены і скарачэнні ў тэксце артыкула, анатацыі, якія не скажаюць асноўны змест артыкула.